Rafting

Rafting, “raft” adı verilen botlarla, akış hızı yüksek nehirler üzerinde yapılan bir spor. Rafting’de asıl olan içinde bulunduğunuz botu devrilmeden; kürekle yönlendirerek kayalar ve engeller arasından geçirmek. Rafting, 6 ile 8 kişilik takımlar halinde yapılıyor ve başarılı olabilmek için gerçekten bir “takım” olabilmek gerekiyor. Raftı devirmeden macerayı bitirmek için bütün takımın birbiriyle ahenkli kürek sallaması gerekiyor.

       Raftingin türlü zorluk dereceleri var elbette

Bu zorluk derecelerini nehrin akış hızı, kayaların çokluğu gibi etkenler belirliyor. Akarsu, yatağı içinden geçerken çeşitli doğal engelleri geçmek zorunda. Suyun yolunu kesen bu engeller genel akışın hızını ve yönünü etkiliyor, suda türbülanslar, dalgalar ve akışta ani süratlenmeler oluşturuyor. Akarsu sporlarında, bu tür beyaz ve köpüklü görüntüler sergileyen bölgelere “Rapid” (Şarlak) adı veriliyor. 

Hızlı akan nehirlerde kontrolü sağlamak zor olduğu için, nehirler akış hızlarına göre, yani zorluk derecelerine göre numaralandırılıyor.

Derece 1: Çok basit akıntıya sahip. Küçük kolay geçişler için uygun.

Derece 2: Akıntı az; düzenli bir akışa sahip. Küçük kayalar ve dalgalar var, ancak hiçbir tehlikesi olmayan, basit geçişler için elverişli.

Derece 3: Orta zorlukta. Bu sınıfta boyu bir metreyi bulan dalgalanmalar oluşabilir. Görüş mesafesi sınırlı.

Derece 4: Çok zor ve büyük rapidler var. Düşüşlerin başlangıcını ve bitişini kestirmek güç. Hırçın geçişler ve zorlu engellerle dolu bir sınıf. 

Derece 5: Aşırı zor, yüksek debi ve akıntı, tehlikeli kayalar, dik yamaçlar, arka arkaya gelen düşüşler, ilerlemede sınırlı geçişler var. Amatör raftingciler için önerilmeyen parkur. 

Derece 6: Nehrin metrelerce yukarısından dökülür; sık engellerle doludur. Geçişi uzman raftginciler için bile zor ya da imkansız olan sınıf.